De moeder van Job Cohen woonde op 26 november 1940 de beroemde rede bij van professor Cleveringa aan de Universiteit Leiden. Cleveringa stond daar in niet mis te verstane bewoordingen op voor zijn joodse collega Meijers, toen die werd ontslagen omdat hij joods was. Cleveringa erkende de wetten van de bezetter niet en herkende tegelijkertijd onvervalst antisemitisme. Deze rede heeft het denken en handelen van Jobs moeder tijdens en na de Tweede Wereldoorlog voor altijd beïnvloed.

Antisemitisme en discriminatie - begrippen die nooit zijn weg geweest en nu weer meer dan sinds het einde van WO2 de kop opsteken.In een tijd waarin ook 'oorlog' actueler is dan het sinds lang geweest is. Aan de hand van de geschiedenissen van zijn ouders en grootouders gaat Job Cohen deze onderwerpen te lijf. Hij vertelt het verhaal van zijn ouders Dolf en Hetty, die onderdoken en dankzij de helden die hen hielpen, overleefden. Hij vertelt het verhaal van zijn grootvader Hendrik, die voorzitter van de Joodsche Raad in Rotterdam was - en samen met de grootmoeder van Job vlak voor de bevrijding in Bergen Belsen werd vermoord door de nazi's. Bestuurlijke verantwoordelijkheid is vaak een abstract begrip, maar aan de hand van wat zijn grootvader heeft gedaan en is overkomen, wordt het dilemma rondom de Joodsche Raad ragfijn ontleed. Job vertelt niet alleen, hij gaat ook de discussie aan. Over moed, over dilemma's en over oorlog, vrede en vrijheid. Job Cohen zal op 8 maart zijn eerste gastles geven. De komende jaren zal hij onvermoeibaar in gesprek gaan met jongeren in het voortgezet onderwijs en daarbuiten.

Vraag hier de gastles van Job aan.