Naarmate de oorlog vordert, voelt Hetty, de moeder van Job, zich steeds minder Nederlandse en steeds meer Jodin. Ze is op de universiteit aanwezig bij de rede van professor Cleveringa, die zijn woede uit over het feit dat zijn vermaarde leermeester ontslagen wordt omdat hij Joods is. Op dat moment voelt mijn moeder Hetty een diepe verbondenheid met alle aanwezigen: “ja, ik hoor er toch bij!”

Later, als ze ondergedoken is, wordt ze verraden, maar op weg naar De Hollandsche Schouwburg ontsnapt mijn moeder, en vraagt haar beste vriendin of ze bij haar kan onderduiken. Die vriendin, die een heel jong gezin heeft, durft dat niet. Bij een andere vriendin is ze wel welkom. Na de oorlog blijft ze met beiden even goed bevriend.

Erbij horen en meedoen! Dat is tekenend voor Hetty, en die houding heeft ze overgebracht op Job.

De gastles behandelt ook de dilemma's over de Joodse Raad. De grootvader van Job, Hendrik Cohen, was voorzitter van de Joodse Raad Rotterdam.

Deze gastles is mede mogelijk gemaakt door Maison de Bonneterie en de Liberaal Joodse Gemeente Amsterdam.