"Wij stammen af van de piraten", zei mijn grootvader Arie als ik bij hem logeerde en hij mij 's avonds voor het slapen gaan in bed stopte. Met geen mogelijk had ik op die leeftijd kunnen bedenken dat hij de kant van de nazi's had gekozen in de oorlog.

Mijn grootvaders verschilden als dag en nacht van elkaar. De ene grootvader, Joep, werd geëerd voor zijn verzetsactiviteiten in Heemstede. Hij redde verzetsstrijders, Joden en soldaten. Iedereen was, en is, trots op hem! De andere grootvader Arie zat na de oorlog in de gevangenis, het Oranjehotel in Den Haag, omdat hij ‘fout’ was. Hoe ga je daar mee om?

Mijn grootvader Arie ontmoette mijn oma in Duitsland en nam haar voor de oorlog mee naar Den Haag. Ze kregen vier kinderen, waaronder mijn moeder. Toen de oorlog uitbrak, bleef mijn flamboyante grootvader werken voor de nazi's met zijn bouwbedrijf. Hij bouwde onder andere mee aan de Atlantikwall, barakken voor de bezetter. Als 'beloning' mochten zijn kinderen naar de elitescholen voor nazi-kinderen in het zuiden van Nederland.

Tegen het einde van de oorlog verhuisden ze vanuit Den Haag naar Hierden, een klein dorp in Gelderland. Mijn Duitse oma redde een boer uit Kamp Amersfoort en kreeg daarvoor waardering uit de omgeving. Mede daardoor kon mijn opa zich na de oorlog ruim een jaar schuil houden in zijn eigen huis en voorzag de omgeving hen van eten en drinken. Uiteindelijk werd hij toch ontdekt en moest hij zijn gevangenisstraf uitzitten in het Oranjehotel.

Bij mijn vader was het een heel ander verhaal. Mijn opa Joep, de vader van mijn vader, was dus een verzetsstrijder en werkte samen met o.a. Hannie Schaft. In het laatste oorlogsjaar was hij hoofd van de binnenlandse strijdkrachten, dat is nogal een titel. Hij werd juist geprezen om zijn daden.

Met deze achtergrond wilde mijn vader graag mijn moeder als dochter van een nazi 'redden'. Mijn ouders zijn getrouwd op 14 juli 1959 en kregen samen vijf kinderen. Eén daarvan ben ik.

Mijn moeder was voor mij geen goede moeder. Ik vraag me af of dat komt door wat ze allemaal heeft meegemaakt.

Deze gastles wordt mede mogelijk gemaakt door de Emanuel Snatager Foundation, Cultuurfonds Gelderland, Gemeente Maasdriel, Ministerie van OC&W, VSBfonds en Vfonds.