Jaren na de oorlog, toen ik mijn ouders over die periode interviewde, zei mijn moeder Sari dat tegen mij. Zo ongelofelijk bang moet ze zijn geweest tijdens haar onderduikperiode samen met mijn vader Max in Boskoop.

Joods en vogelvrij verklaard door de nazi's. April 1942 wordt mijn moeder op straat in Amsterdam opgepakt bij een razzia. Ze wordt gevangen gezet in het hoofdkwartier van de SD, in de voormalige meisjes HBS aan de Euterpestraat. Na 24 uur komt ze onverwacht vrij. Ze doet Aus der Fünten, tweede man van de Zentralstelle für jüdische Auswanderung, sterk aan zijn nichtje denken.

Maar mijn vader en moeder ontsnapten ook samen ternauwernood aan een tweede razzia in Amsterdam, simpelweg doordat de nazi's hun voordeur per ongeluk oversloegen. Hoeveel geluk kun je hebben?

Mijn grootvader Jacques Hornemann had samen met zijn broer Mozes al voor de Eerste Wereldoorlog een slagerij in Boskoop, die verkochten ze  aan hun medewerker Manus Bontekoe. Opa Sjaak verhuisde naar Amsterdam om zijn gezin een kansrijke toekomst te geven. Toen de oorlog uitbrak was het de familie Bontekoe die zorgde voor vele onderduikadressen voor een groot gedeelte van mijn familie. Manus was zeer actief in het verzet.

"Aufmachen!" Geschreeuw, een harde bons op de deur. Mijn grootouders en het jongste zusje van mijn vader, die samen op een ander adres in Boskoop zaten ondergedoken, worden opgepakt .Ze zijn verraden. Via het Huis van Bewaring in Amsterdam worden ze overgebracht naar Doorgangskamp Westerbork. Vandaar, niet veel later op transport gesteld naar Auschwitz. Daar zijn mijn grootouders en Hannie bij aankomst meteen vergast.

Mijn vader Max pakt na de oorlog zijn beroep als zanger weer op. Voor de Vara-radio groeit hij uit tot een nationale beroemdheid. Mijn moeder Sari schreef teksten voor hem. Ik word een jaar na de oorlog geboren, maar die angst hebben zij onbewust op mij overgebracht en is bij mij nooit meer weggegaan.

Subsidietraject gestart om dit verhaal te ontwikkelen.