Vandaag woonde Onderwijsminister Dennis Wiersma twee gastlessen van Na de Oorlog bij op het Comenius Lyceum in Amsterdam-West. Hij kwam kijken hoe wij onderwerpen als antisemitisme, discriminatie en uitsluiting bespreekbaar maken op pakkende wijze.

In de ochtend sloot de minister aan bij de gastles die werd gegeven door Robert Duizend. Op de viool van zijn vader speelt en vertelt Robert hoe zijn ouders de Tweede Wereldoorlog hebben overleefd en wat zulke verschrikkingen voor impact hebben. Niet alleen op zijn ouders, maar ook op Robert zelf. De leerlingen hingen, net als de minister, aan zijn lippen. Maar zo raak als dat het familieverhaal van Robert binnenkwam bij de jongeren, zo raak waren ook de vragen die zij aan hem stelden. "Muziek heeft mij helemaal meegenomen", zei een van de leerlingen. Het geheel zorgde voor een betrokken nagesprek waarin veel zaken besproken werden. Want hoe gaan de jongeren om met discriminatie? En hoe reageer je als jou of je vrienden dit overkomt?

Maar de leerlingen van het kleurrijke Comenius Lyceum stelden zich open voor de gastsprekers. Zo deelde een leerling bij de gastles van Judith Goudsmit, die simultaan aan die van Robert liep, een pijnlijk voorval. De jongen vertelde dat hij was uitgemaakt voor terrorist toen hij buiten liep in een jurk. Dit deed hem heel veel pijn, maar hij voelde zich opgelucht dat hij dit nu (eindelijk) met zijn klasgenoten kon delen. Hij had dit eerder niet gedurfd – de gastles van Judith opende voor hem echter de deur om over deze nare ervaring te vertellen.

Ook Saskia Goldschmidt kwam met een tevreden gevoel de klas uitlopen. Het viel haar op dat de leerlingen veel met haar deelden. En dat ze ook zo goed voorbereid waren op de gastles. Leraren spelen daar een belangrijke rol in en deze namen ze op het Comenius erg serieus. Een goede voorbereiding is het halve werk en daar was leraar Bart van Dijk al van op de hoogte. Hij had als stagiaire op een school in Amsterdam al eerder gastsprekers van Na de Oorlog meegemaakt en wilde, nu hij als docent voor de klas stond, ook graag gebruikmaken van ons aanbod.

De eerste gastlessen zaten erop, het was tijd om het onderling na te bespreken tijdens de lunch. Ook wij blijven keer op keer leren van en met elkaar. Het was ditmaal extra bijzonder om de bevindingen te delen met Wiersma, aangezien hij nu had ervaren hoe zo’n persoonlijk verhaal terechtkomt in een klas vol leerlingen. En tevens hoe belangrijk het is om zo in gesprek te komen met elkaar, zeker als het je klasgenoten betreft.

Na de lunch zat de minister bij de gastles van Daan Zf. Wederom een persoonlijk verhaal dat een diepe indruk achterlaat. “Je greep de leerlingen vanaf het eerste moment vast en liet hen niet meer los”, complimenteerde de leraar van 3 HAVO haar. En dat zeventig (!) minuten lang. Voor een groep tieners een geweldige prestatie. Maar het liet Wiersma ook niet onberoerd. “Elk kind zou zo’n les moeten krijgen”, zei hij aan het eind van de gastles tegen Daan. En beter dan dat kunnen wij het niet verwoorden.