'Papa, mama, wat gebeurt er?', vraagt haar broer Willem, terwijl ze in de voorkamer op de eerste etage staan. Iedereen kijkt naar buiten en ziet bommenwerpers overvliegen. De huizen aan de overkant van de straat staan in brand, want daar is er een bom ingeslagen. 'We moeten weg', roept haar moeder Engel. ‘Wat nemen we mee?' 'Geen tijd’, roept haar vader Leen. ‘We moeten hier zo snel mogelijk uit'.

Hij heeft het nog niet gezegd of de hele voorgevel van hun huis vliegt er uit, maar de trap blijft staan. ‘Rennen’, zegt haar vader Leen en gelukkig kunnen zij nog net de trap af lopen, zo naar buiten.

Stella is Joods en overleeft WO2 door een grote dosis geluk. Zij zat in de buik van haar moeder toen de oorlog uitbrak en Rotterdam werd gebombardeerd. Het gezin woonde in het centrum van Rotterdam, moest halsoverkop vluchten en komt in Den Haag terecht.

Bijna haar hele familie werd vermoord in Auschwitz, behalve haar moeder. Zij trouwde met haar niet-Joodse vader Leen. Vandaar dat zij als gezin in eerste instantie niet op transport naar Westerbork hoefden. Haar vader verliet echter het gezin middenin de oorlog om nooit meer terug te komen. Ze waren daardoor een dankbare prooi voor de nazi’s.

Als door een wonder overleven haar moeder, haar broer Willem en Stella zelf de oorlog.

Deze gastles is mede mogelijk gemaakt door de Tobias en Nettie van Blankenstein Stichting.