In 'Vijf vragen aan' willen wij jou laten kennismaken met onze gastsprekers. Wat beweegt hen om hun verhaal te delen en wat zijn hun obstakels en bijzondere momenten die zij tegenkomen?

De ouders van Ellen-Roos werden begin 1940 verliefd en verloofden zich enkele dagen voor het uitbreken van de oorlog. Als gastspreker bij NA DE OORLOG vertelt zij het verhaal van haar vader. Hij werd drie keer opgepakt en is alle drie de keren ontsnapt en heeft uiteindelijk weten te ontkomen. Alle vier de grootouders van Ellen-Roos hebben de oorlog niet overleefd, maar haar ouders hebben hen altijd levend gehouden door veel over ze te vertellen. Ellen-Roos houdt haar eigen vader nu levend door dit verhaal te vertellen aan de volgende generatie.

Waarom wil jij jouw verhaal delen?

Ik ben dol op geschiedenis en heb mij ook veel verdiept in de oorlog. Daarom weet ik ook veel van de context en dit komt goed van pas bij het vertellen van mijn eigen familieverhaal. Mijn vader leeft helaas niet meer, maar hij zou het prachtig gevonden hebben dat ik zijn verhaal en dat van mijn moeder levend houd. Van hem heb ik ook die interesse in geschiedenis gekregen en dat heeft hij zelfs nog doorgegeven aan mijn kinderen, zijn kleinkinderen.
Antisemitisme komt tot op de dag van vandaag nog voor en ik denk dat het vaak ontstaat uit het gebrek aan kennis. Ik weet nog dat toen ik zelf op de basisschool zat, ik een invaldocent kreeg die uit Haïti kwam. Zij vertelde hoe het was om te leven in een dictatuur. Dit verhaal is mij altijd bijgebleven en heeft mij doen realiseren hoe belangrijk persoonlijke verhalen zijn als aanvulling op reguliere lessen.

Mijn vader zou het prachtig hebben gevonden dat ik zijn verhaal levend houd

Wat is voor jou de grootste uitdaging als gastspreker?

Ik had gedacht dat ik moeite zou hebben om het hele verhaal uit mijn hoofd te kennen, maar dit ging eigenlijk helemaal vanzelf. Al zou je mij midden in de nacht wakker maken, dan kan ik je nog steeds alles vertellen.

Welke ervaring als gastspreker zal jou altijd bijblijven?

Mijn grootouders kwamen uit Rotterdam, maar hun laatste geregistreerde adres was in Heemstede. Daarom staan hun namen op het monument in deze gemeente. Eerder dit jaar gaf ik een gastles in Heemstede en na afloop van de les zei de leraar: "Trek jullie jas aan, we gaan naar het monument." Dat was heel bijzonder en mooi om deze leerlingen mee te geven. Voortaan op 4 mei, als zij bij dit monument staan, zullen zij in ieder geval één persoonlijk verhaal kennen van mensen die op dit monument staan en zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Hoe oud je ook bent, je bent nooit te oud om iets nieuws te leren

Wat heb je over jezelf geleerd tijdens het traject bij NA DE OORLOG?

Toen mijn vader 75 werd, heb ik een stamboom gemaakt van zijn familie. Dat heeft mij ook zeker geholpen bij de voorbereiding van het verhaal dat ik voor de groep vertel. Daarnaast heb ik meer bewondering gekregen voor mensen die bijvoorbeeld op het toneel staan. Ik realiseer mij nu hoe moeilijk het is om teksten te leren en vooral boeiend te leren vertellen. Ik zie het ook echt als een vak. Des te leuker dat ik het nu zelf onder de knie heb. Hoe oud je ook bent, je bent nooit te oud om iets nieuws te leren, zoals voor de klas staan. Dat heeft dit traject maar bewezen.

Wat is het mooiste advies dat jij ooit hebt gekregen?

Geluk zit in de kleine dingen. Je hoeft niet groots te denken om gelukkig te zijn. Als jijzelf en je familie maar gezond zijn, de rest volgt dan vanzelf.