In 'Vijf vragen aan' willen wij jou laten kennismaken met onze gastsprekers. Wat beweegt hen om hun verhaal te delen en wat zijn hun obstakels en bijzondere momenten die zij tegenkomen?

Judith vertelt als gastspreker het verhaal van haar vader en hoe het hem als 13-jarige Joodse jongen gelukt is om de Tweede Wereldoorlog te overleven. Haar vader vond het moeilijk om over de oorlog te praten en heeft zijn belevenissen uiteindelijk voor haar opgeschreven. En nu, bijna 25 jaar later, vertelt Judith zijn verhaal als gastspreker bij NA DE OORLOG.

Waarom wil jij jouw verhaal delen?

Het is niet vanzelfsprekend dat we in vrijheid leven. Voor veel kinderen wel, maar ik kom ook steeds vaker in klassen waar vluchtelingenkinderen zitten. Ik wil juist dit verhaal delen, omdat uitsluiting en discriminatie nog steeds voorkomen en ik denk dat het goed is om het gesprek daarover niet uit de weg te gaan.

Ik moest wennen aan de directe vragen; of ik het leuk vind om Joods te zijn

Wat is voor jou de grootste uitdaging als gastspreker?

Ik zit momenteel op ongeveer 25 gastlessen, maar elke keer is het weer spannend. Het is altijd de vraag of mijn verhaal wel aankomt bij de groep die ik voor me heb. In het begin moest ik vooral wennen aan de directe vragen die kinderen mij stellen. Dingen over de oorlog waar zij nieuwsgierig naar zijn, maar ook persoonlijker: of ik het bijvoorbeeld leuk vind om Joods te zijn.

Welke ervaring als gastspreker zal jou altijd bijblijven?

Mijn vader was dertien jaar ten tijde van de oorlog. Bijna dezelfde leeftijd als veel van de kinderen in de klassen waar ik kom. Wellicht haalt dat gegeven het verhaal een stukje dichter bij hun belevingswereld. Ik weet nog goed dat ik een gastles gaf op een school in Spijkenisse, waar -bleek later- een jongen zat die gevlucht was uit Syrië. In het nagesprek, na afloop van de gastles, begon hij in foutloos Nederlands zijn verhaal te vertellen.

Iedereen in het lokaal was muisstil en werd meegezogen in zijn verhaal, dat begon in Aleppo en via een vluchtelingenkamp in Turkije leidde naar Nederland, Spijkenisse. Hij was niet te stoppen. Dat deel je alleen als je je veilig voelt. Ik vind het geweldig als een docent zo een sfeer in de klas kan creëren en ik vond het mooi om daar getuige van te zijn. Want als gastspreker doe je dat niet alleen. De docent heeft hier ook een heel groot aandeel in.

De wereld is zo leuk, waarom zou ik mij verstoppen?

Wat heb je over jezelf geleerd tijdens het traject bij NA DE OORLOG?

De eerste keren dat ik mijn vertelling deed, vond ik erg lastig. Ook omdat er vroeger thuis nooit over gesproken is. Het is nog steeds een erg emotioneel verhaal, maar ik merk dat ik iets meer afstand kan nemen.

Wat is het mooiste advies dat jij ooit hebt gekregen?

Ik kom uit een nest waar verstoppen normaal was en er wantrouwend naar de buitenwereld werd gekeken. Er kwamen niet veel mensen over de vloer. In tegenstelling tot mijn ouders, sta ik meer open voor de buitenwereld. Ik durf mij meer sociaal en nieuwsgierig op te stellen en ben dol op mensen om mij heen. Misschien heb ik die drang indirect van mijn ouders meegekregen. De wereld is zo leuk, waarom zou ik mij verstoppen?