Waarom wil jij jouw verhaal delen?

In de periode dat mijn opa ondergedoken zat, schreef hij een trilogie over zijn ervaringen in de oorlog. Hij wilde dat de wereld zou weten wat er gebeurd was, opdat dit nooit meer, met welke bevolkingsgroep dan ook, herhaald zou worden. Ik deel diezelfde overtuiging en dat is de grootste reden waarom ik zijn verhaal wil doorvertellen. Ik wil zijn werk voortzetten, zeker in deze tijd met steeds meer polarisatie tussen verschillende bevolkingsgroepen.
Ik geef les in het speciaal onderwijs en ben daarnaast weerbaarheidsdocent. Ik leer kinderen om voor zichzelf en anderen op te komen. Het is belangrijk dat zij uitsluiting en machtsmisbruik leren herkennen en leren waar dit toe kan leiden. In het groot, maar ook in hun eigen omgeving. Ook op het schoolplein vindt uitsluiting plaats en wordt er gepest. Kinderen van nu zijn de toekomst; daarom vind ik het zo belangrijk om juist aan hen dit verhaal mee te geven.

Ook op het schoolplein vindt uitsluiting plaats en wordt er gepest.

Wat is voor jou de grootste uitdaging als gastspreker?

Ik heb er plezier in om als gastspreker voor de klas te staan, maar ik heb het natuurlijk over een beladen onderwerp. Vroeger heb ik wel eens geprobeerd de boeken van mijn opa te lezen, maar moest deze snel wegleggen. Het was te heftig voor mij. Voor het traject bij NA DE OORLOG moest ik ze wel lezen.
De uitdaging voor mezelf ligt niet zozeer in het lesgeven, omdat ik dat al jaren doe, maar wel in het zoeken naar een geschikte vorm voor dit verhaal. Het verhaal komt echt binnen. Ik wil het voor de leerlingen hanteerbaar maken en zorgen dat die verbeelding wordt geprikkeld. Daarom heb ik gekozen om een paar theatrale elementen in het verhaal te verwerken.

Welke ervaring als gastspreker zal jou altijd bijblijven?

Door mijn ervaring in het onderwijs ben ik gewend dat kinderen erg directe vragen kunnen stellen. Wat ik mooi vind is dat de leerlingen niet alleen met het verhaal zelf bezig zijn, maar ook regelmatig na afloop van een gastles vragen hoe het voor mij is om dit te vertellen.
Ik geef zelf in de bovenbouw les en heb dit verhaal ook verteld aan mijn eigen leerlingen. Dat vond ik wel lastig; op andere scholen geef je een gastles en na alle vragen en discussie is het voor mij afgesloten. Dat maakt het makkelijker. Wat ik mij nog goed herinner is dat, na afloop van de gastles in mijn eigen klas, een leerling zelf begon te vertellen. Hij vertelde over zijn Syrische afkomst, zijn opa's en oma's en over zijn vlucht uit Syrië. Dit was de eerste keer dat hij hierover durfde te praten.

Leerlingen vragen ook regelmatig aan mij hoe het is om dit verhaal over mijn opa te vertellen

Wat heb je over jezelf geleerd tijdens het traject bij NA DE OORLOG?

Om helemaal in mijn opa's belevenissen te duiken, ben ik naar Keulen geweest met de filmploeg. Daar heb ik de cel gezien die mijn opa in zijn boeken beschreef. Ook ben ik naar Westerbork gegaan. Daar heb ik lang naar de maquette van het doorgangskamp staan kijken. Waar was gevangenisbarak 51, waaruit mijn opa ontsnapte? En waar was de prikkeldraadomheining waar mijn opa uiteindelijk overheen klom?
Ik heb zoveel opgestoken, dat het moeilijk is samen te vatten. Ik was zeven jaar toen mijn opa overleed, maar ik zie veel overeenkomsten tussen ons. Mijn opa was ontzettend eigenwijs en kon niet tegen onrecht. Daar zie ik veel van mijzelf in terug.

Wat is het mooiste advies dat jij ooit hebt gekregen?

Mijn belangrijkste levensles is dat je mag zijn wie je bent en dat je daar ook voor mag uitkomen. Ik was tien jaar oud toen ik erachter kwam dat mijn familie joods was en dat ikzelf dus joods ben. Mijn familie wilde dit door de traumatische ervaringen in de Tweede Wereldoorlog verbergen. Ik heb er sindsdien altijd behoefte aan gehad om uit te komen voor wie ik ben en dat wil ik mijn leerlingen ook mee geven.